روزانه 5

شیرین عزیزم دلم خواست برات بنویسم .از غفلتم در روزمرگی ها و گذر لحظات شیرین کودکی ات. هر روز بزرگتر و شیرین تر میشی خدا رو شکر که رشد می کنی بزرگ می شی سالمی ولی وقتی جوجوی ناز خودمی یه چیز دیگه است. بچگیمو که یادم می آد و دلم تنگ میشه می گم این روزا شور هیجان خودشو داره داریم به اول مهر نزدیک می شیم به ماه قشنگ باز شدن مدرسه که یه روزی به نظرم قشنگترین فصل سال آغاز می شد ولی حالا به نظرم دلتنگ ترین فصل سال داره می رسه.نمی دونم چند سالیه که دیگه پاییز رو با این همه قشنگی و رنگی رنگی بودن برگ درختا دوست ندارم .نمی دونم شاید روزی که تو بخوای بری مدرسه دوباره من این فصل رو دوست داشته باشم. خدا رو چه دیدی؟؟ هان؟

حالا بریم ادامه مطالب تا از قشنگی های زندگیم با تو بگم...

گل قشنگم این روزه خیلی ناز شدی ناز تر از روزای قبلت. تلاشت برای حرف زدن ستودنی است . امروز خاله مهشید دوست مامان بهت گفت لاک رو بیار برات بزنم گفتی "گاک؟"خیلی بامزه گفتی فدات بشم.

یا بهت گفتیم اون یکی لاک که رو زمینه رو بده لبای نمکی تو غنچه کردی گفتی "گو؟" عسلکم آخرش من تو رو یه لقمه می کنم می خورمااااااااا؟

کفش رو هم بلد شدی بگی میگی "کپ" دمپایی رو می گی  "دم" می بینی چقدر شیرینی؟

وقتی باهات حرف می زنم می گی "هوم" من تکرار می کنم دوباره می گی "هوم" چند بار که من حرفمو تکرار کردم و شما "هوم هوم" آخرش مثل این که چیز مهمی فهمیده باشی می گی "هووووووووووووووووم"!!!

                                            شیرینی زندگی ام عاشقتم...