روزانه8

امروز من و شیرین خانم ساعت 9 از خواب بیدار شدیم.پس از صرف صبحانه شیرین خانم هوس تاب بازی کرد.از اونجایی که هوای بیرون فوق العاده سرد و آلوده بود به ناچار تاب بازی داخل خانه را انتخاب نمودیم و از خیر پارک گذشتیم.شیرین خانم من، تازگی ها توی تاب که میشینه پتو و متکاشو هم می خواد تا جایی بس گرم و نرم درست کنه برای لالاو به من هم می گه :لالا یعنی لالایی بخونم.تازه لالایی معولی هم نه، لالا، آب یعنی اینکه یه لالایی بخونم که توی شعرش آب هم باشه.من هم می خونم...

(لالا لالا شیرین لالا                لالا لالا گل پونه

شیرین رفته لب ساحل          نشسته، کنار آب دریا

دستشو می زنه تو آب           شالاپ شولوپ شالاپ شوپ)

اینجای شعر بچه ام ذوق می کنه و کلی می خنده...

آخر شعره نه؟؟؟؟؟؟

یا اینکه دستشو می بره بالا تکون می ده یعنی لالایی بخونم که توش کوه باشه و ستاره.

حالا لالایی کوه دار:

(لالا لالا  شیرین لالا                           لالا لالا گل لاله

شیرین رفته روی کوه بلند لالا               دستشو می کنه بلند لالا لالا لالالالا

از آسمون ستاره چید                         برا مامان برا بابا

                              لالا لالا لالا لالا                                

 آخر خلاقیت ...

ولی خیلی قشنگه این لحظه ها

شیرین جونم توی تاب خوابش برد. من هم یه کمی کارامو انجام دادم.

برا دوتامون ناهار پختیدم(آخه بابای خونه ما شب می آد خونه، بابایی خسته نباشی...).

شیرین خانم هم کمی با اسباب بازی هاش که شامل قابلمه، آبکش، قاشق و کلا ظروف آشپزخانه من می شه بازی کرد در نهایت هم همه را سر جاشون قرار داد و دستمال گرد گیری را برداشت و کمک من گرد گیری کرد.فداش بشه مامانش.

ناهار را صرف نمودیم کمی هم تلویزیون تماشا کردیم. به قول شیرین خانم کمی هم نونای (دخترم فقط موزیک شاد گوش می ده و به اونم می گه نونای )گوش دادیم و یه خواب بعد از ظهری مختصر اما مفید هم رفتیم.اینم یه روز زمستونی با حال مامان و شیرین در خانه.18 دی ماه سال 92.